Bazen yetemediğiniz anlar olduğunu hissedersiniz ya

Bazen yetemediğiniz anlar olduğunu hissedersiniz ya öyle bir andı ...
Çaresiz bir annenin feryadını dinledim ,dinledim ,dinledim ...
Bir evladı var eşi terketmis ailesinin yanına buraya dönmüş bulaşıkcılık yaparak hem annesine hemde evladına yetmeye çalışıyor.
Yıllarca şiddet görmüş, (her türden) ama evlada gelince şiddet dayanamamış ve "yaktım gemileri oğlumu yerde ağlarken görünce diye" anlattı.
Yapılanları duyunca içim sızladı.
Bir kadını bu kadar değersizleştiren zihniyetlerin hala daha var olması mı üzsün beni yoksa erkeklik güçlerini çocuk ve kadının üstünde deneyen kişiler ile aynı havayı solumak mı?
"Çalışıyorum ekmeğimi kazanıyorum sadece kırtasiye konusunda sıkıştım çalıştığım yer sizi önerdi o yüzden geldim dedi ."
Gereken neyse yaparız dedim hikayesini dinledikten sonra .
Soruyorum şimdi size bir kadın veya çocuk güçsüz kaldığında ne yaparsınız ?
Her güçsüzlük yenilir yenilir de sevgi güçsüzlüğünün çaresi yok ...
İncitmeyin...
Zor değil inanın bir tebessüm, biraz şevkat hepsi bu ..
Sayenizde bugün de yetiştik..